Święty skarabeusz

 

Na spacerek się wybrał

mały skarabeusz,

wielki ongiś święty…

więc go raczej nie rusz.

Izyda i wróbelek

Siadł wróbel i ćwierka,

Izyda szczęśliwa,

że choć dawno umarła,

dla wróbla wciąż żywa.

Zwykła Polka

 

Przepraszam,

że nie zginęłam,

przepraszam,

że nie przepadłam,

a dzisiaj na śniadanie

jajko w szklance zjadłam

Nie sypię głowy popiołem

inie leżę w kapliczce krzyżem,

kupiłam piękną suknię,

i zimne lody liżę,

i cieszę się,

że jestem żywa.

Zwykła Polka.  

Bardzo szczęśliwa.

 

 

Opadają listki z bluszcza…

O bluszczu i narcyzie

  Opadają listki z bluszcza

i ja ciebie miły puszczam.

Rośnij wolno mój narcyzie,

bluszcz do ciebie nie przylizie.

Nie obejmie, nie przytuli,

nie zanuci luli, luli,

popełzł sobie w inną stronę,

komu teraz da koronę?

Emilka przedszkolaczkiem

Czy pod takim, czy pod siakim

– k a ż d y m  prezydentem,

Emilka przedszkolak,

ja – czyimś pacjentem.

A kysz, a kysz, a kysz!

 

Nie będę już twoją westalką,

nie legnę na katafalku,

wybiorę raczej łóżeczko,

z pierzynką i poduszeczką.

Nie będę dumać i trwać. O kurwa mać!

 Zrobię sobie fikołka, poczytam Koziołka-Matolka,

pofruwam z wierszami po niebie. Sama. Bez ciebie.

 A ty pisz, wzlatuj i dysz: A kysz! A kysz! A kysz!

Aszero dziękuję, znowu kontaktuję!

 

  Byłam twą kapłanką:

* klęknąć na kolanko,

* okadzić kapliczkę,

* kupić kwiatki śliczne,

* bukiecik ułożyć,

* krzyżem się położyć,

* i pokornie czekać,

byś skinął z daleka,

abyś wyrzekł  SŁOWO…

 Czekaj sobie zdrowo!

Koziołka wywinę,

zrobię głupią minę,

zęby swe policzę,

zburzę ci pomniczek,

Aszero dziękuję!

Znowu kontaktuję!

Urodziny, urodziny…

 

Wierszyk na trzecie urodziny Emilki

 

Urodziny, urodziny,

zjeżdża do nas pół rodziny,

ty się skup i buzię w ciup,

by nie lapnąć coś przy stole,

być poważnym przy rosole,

o przygodzie babci zmilczeć,

nad polityką pomilczeć,

rolę księży, hen ominąć,

i przy trumnach nie zaginąć.

Ekshumacją się nie wzruszyć,

i Wawelu nie poruszyć,

aby wszystko wyszło godnie

kant i wyprasowane spodnie!

Potem siądę na fotelu,

wezmę kota przyjacielu,

z mężem  kawusię wypiję,

uffff, jak dobrze! Ufff, znów żyję!

 

Fraszka na niektóre delegacje…

 

Oto nowy przykład, jak cnotę zachować,

aby nie przylecieć, lecz zadeklarować.

W I RP Szlacheckiej, pewnie by się rzekło,

dobrymi intencjami, wyłożone piekło.

Epitafium Razem już na zawsze…

 

Zginął tragicznie, tak jak umiał żył,

Historia oceni czy to jeno pył.

I tylko z Marylką będą przeszczęśliwi,

razem już na zawsze, żywi, choć nieżywi.