Ja ci mówię jest dobrze… ale nie najgorzej jest

Ćwiczenie czyni mistrza

Dzisiaj był pierwszy dzień moich kręgosłupowych ćwiczeń. Bolą mnie teraz ręce (ledwie piszę), nogi, ciało, coś mi strzyka to w ręce, to w szyi, a jutro wizyta u ortopedy. Fizjoterapeuta (ten od klawików, czyli gwoździ) radził, abym strzeliła kielicha przed tą wizytą.  –Nie da rady – odparłam. Prawie od 10 lat jestem abstynentką. Totalną, no więc tej wizyty nie znieczulę.

Klawiterapia

Uffff, znowu jestem pokłuta. Mam wrażenie, że z ramion został mi zdjęty jakiś wielki ciężar. Czy rzeczywiście ustępują napięcia, czy to moja psychika działa – nie wiem. W piątek idę i na kłucie, i na gimnastykę indywidualną. Dzwoniła moja koleżanka, ona jak nimfa, ja jak foka, ale szyje mamy identyczne. Opowiedziałam jej o moich gwoździach. Ona też zaczyna chodzić na rehabilitację. Zobaczymy co u której się stanie.

Kot jak lew, a ja to nie żyrafa (na szczęście)

Z dalekich krain: Fenicji i Kartaginy muszę zejść na ziemię. Zaraz jedziemy strzyc naszą kotkę Pati. Jest zarośnięta jak nieboskie stworzenie. Będzie strzyżona przez prawdziwą artystkę (moją siostrę masońską z Prometei). Potem zabieram córkę i wnuczkę – Olę i Emilkę i hajda do prababci pod Kielce do Czerwonej Góry.  Komputer niech odetchnie ode mnie a ja od komputera. Walnie przyczynił się wraz z krzesłami do stanu mej szyi. Ale żyrafy mają gorzej, jeśli już zachorują na kręgosłup. Jaką one mają długą szyję! Dobrze, że nie jestem żyrafą.

Nie gęsia, a moja szyja, szyja…

Dzięki gwoździom poszłam w końcu do ortopedy, ten mi kazał zrobić zdjęcie szyi no i wyszło, co wyszło, dlaczego od roku drętwieją mi dłonie. Nie ma co kwękać, trzeba sie zabrać za swój kręgosłup. To w ogóle los kobiet w naszej rodzinie: babcię bolało, mamę boli, a mnie nic nie boli, ale drętwieje. Jestem dzielna 🙂