Niebo, drzewa, w szkle odbicie,
moje życie, twoje życie.
Wszystkie nasze niepokoje,
moje – twoje, twoje – moje.
-
Obserwuj
Obserwujesz
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Niebo, drzewa, w szkle odbicie,
moje życie, twoje życie.
Wszystkie nasze niepokoje,
moje – twoje, twoje – moje.
Aszera 
14 kwietnia 2018 o 19:52 |
Taka myśl mnie naszła – Oby tylko nasze życie nie było odbiciem życia kogoś innego, uczą nas naśladować, mówią jak żyć , co jest dobre a co złe. Ja chcę żyć po swojemu.
15 kwietnia 2018 o 05:58 |
Twoje „twoje” powinno być duzej litery, chyba, że nie szanujesz tej drugiej osoby. a z wiersza wynika, że nie szanujesz
Aszera posted: „Niebo, drzewa, w szkle odbicie, moje życie, twoje życie. Wszystkie nasze niepokoje, moje – twoje, twoje – moje. „
16 kwietnia 2018 o 07:16 |
Czas proby dla całej waszej rodziny. Kategoria ludzi dzieli sie na dobych i złych mądrych i głupich, to we wpisach widoczne. Pani mąż to człowiek serdeczny mowa ciała i rysy twarzy go zdradzały. Pewnie i kłótnie były i spory, ale serdecznosć i dobroć napisało na twarzy pani męża życie wiele lat miało by wytworzyć te charakterystyczne linie i wiele zdarzeń ..to jest najlepszy dowód który broni go przed każdym sądem i osądem.