Brydż i loża

Wczoraj byłam gościnnie w loży Prometea, gdzie dokonano podniesienia jednej z sióstr (wspaniała!) na mistrzynię wolnomularską. Zasługiwała na to po stokroć. A potem, na agapie, kolejna moja lożowa siostra, Magda (tak jak ja – sekretarz warsztatu), gdy spytałam ją, co z brydżem, zaczęła mi recytować wierszyk z kontekstem miłosno-brydżowym, który znalazła w zapiskach swojej mamy. Pewnie to dzieło przedwojenne – orzekłyśmy. Obiecała przysłać, bo zapałałam do utworu miłością jak Czomolungma. I przysłała, znalazła w internecie link i napisała, że to pewnie Jurandot. Ostatnio w brydżu marnie mi poszło, za to dzisiaj poznałam konwencję Splintera (mało się na niej nie wyłożyłam), a wieczorem kolejny turniej internetowy.

http://poetycznie.blox.pl/2006/01/TRUDNA-GRA.html

TRUDNA GRA…

Poznałem Panią przy zielonym stoliku.

Rzekłem pik. Miałem słabe karty.

Dwa trefl – odparł pierwszy z przeciwników.

Ty – dwa pik. Cztery trefl rzekł ten czwarty.

Pasować chciałem. Uśmiechnęłaś się do mnie

i nie wiem czemu, mój spokój nagle znikł…

Obejrzałem swoją kartę nieprzytomnie

i lekkomyślnie powiedziałem – cztery pik.

To była bardzo trudna gra

i trudno było przewidzieć jej przebieg.

Miałaś kartę mocniejszą niż ja,

ale zbrakło mi dojścia do Ciebie…

Sześć lew ściągnąłem raz po raz

i potem nagle zrobiło się gorzej.

Tobie został król karo i as,

u mnie renons już był w tym kolorze.

Grać trefle? Absurd. Kiery? Źle…

Już same blotki zostały mi w ręce.

Inni mieli atuty w tej grze.

Ja nadzieję jedynie, nic więcej…

To była bardzo trudna gra

ale cóż, ponosiłem sam winę,

to była bardzo trudna gra

i zostałem bez jednej, jedynej…

Znów uśmiechnęłaś się, lecz ironicznie;

rzekłaś – cóż, to może się zdarzyć…

Spostrzegłem, że się śmiejesz prześlicznie,

że Ci jakoś z uśmiechem do twarzy…

Spostrzegłem także. że masz usta zmysłowe

i że w Twych oczach jest coś, czy ja wiem?

I stało się, straciłem widać głowę

i lekkomyślnie rzekłem sobie – wielki szlem!

To była bardzo trudna gra,

i łatwo było przewidzieć jej przebieg.

Znowu byłaś mocniejsza niż ja,

znowu zbrakło mi dojścia do Ciebie…

Ty miałaś dziewiętnaście lat

i siwy włos mój sam kontra mi orzekł.

Ty patrzyłaś różowo na świat,

u mnie renons już był w tym kolorze…

Znów zrobiło się gorzej niż źle…

Honorów żadnych los nie dał mi w ręce.

Inni mieli atuty w tej grze,

ja tę miłość upartą, nic więcej…

To była bardzo trudna gra,

ale cóż, ponosiłem sam winę…

To była bardzo trudna gra,

znów zostałem bez jednej, jedynej…