Było kino, nie ma kina

Pożegnanie kina Capitol

W Kudowie-Zdroju zlikwidowano kino Capitol – taką informacje z linkiem dostałam od swej kuzynki Ani. Ona w Kielcach, ja w Warszawie – co nam do Capitolu? A jednak smutno nam się zrobiło, to kino mojego dzieciństwa i Ani młodości. Ja z rodzicami mieszkałam w Kudowie, ona z bratem często przyjeżdżali do nas na wakacje, a wakacje bez kina?… Pamiętam, że bilet na poranek kosztował 2,50 zł. Za moje kieszonkowe  wynoszące 50 zł mogłam 4 razy w miesiącu iść sobie do kina i jeszcze kupić 3 książki. Pamiętam do tej pory uczucie oburzenia, że bileterka nie wpuściła mnie na Wilcze echa – film był pewnie od 14 lat, a ja miałam ze dwanaście. W budynku nad kinem mieszkała moja klasowa koleżanka, także Mirka, jej tata był kierownikiem, to był ktoś w malutkiej Kudowie. Było, minęło. Ciekawe gdzie się teraz w Kudowie ogląda filmy?

Pozdrawiam Mirkę Dudę, Leszka Dudę i Macieja Turonia. Wy wiecie, o czym piszę… Na zdjęciu moja mamusia, kuzynka Ania i ja w Kudowie-Zdroju rok temu, podczas nostalgicznej podróży. Park na szczęścia pozostał parkiem, tylko tych starych drzew, na których dziuplach tata uczył mnie liczyć, także już nie ma.

PS Wczoraj były imieniny Tadeusza, także mego ś.p. taty, w latach 60. pracującego w Uzdrowisku Kudowa. Imieniny Odprawiane były bardzo hucznie, o czym z łezką w oku wspominamy z moją mamusią Zenoną, swego czasu kierowniczką Szkoły Podstawowej nr 1 w Kudowie. Było, minęło…