Twórczy chaos

Urodzinom Oli towarzyszy twórczy chaos wokół nas. Chaosowi jak zawsze towarzyszy niepokój. Z doświadczeń całego życia wiem, że jeśli do kryzysu podejść jako do wyzwania, mogą wyniknąć z tego dobre rzeczy. Do wielu zmian zostałam popchnięta, wręcz kopnięta. Taki wielki kopniak dostałam 20 lat temu od redaktora Jerzego U. Myślałam, że mój świat się zawalił. I rzeczywiście – zawalił się ten stary mój świat i ja w tamtym wydaniu. 20 lat temu zaczęłam dłuuuuuuuuuugą i czasami bardzo bolesną transformację. Wszystko zapoczątkował jednak ON – i powinnam w każdą rocznicę odejścia z NIE wysłać bukiet kwiatów. Wczoraj czy przedwczoraj zobaczyłam redaktora w telewizji. Nazwał Aleksandra Kwaśniewskiego „odźwiernym” Kulczyka. Prowadzący program jakby zaprotestował, że to za mocno powiedziane. A ja spojrzałam na to określenie po naszemu, po masońsku znaczy się. We wszystkich rytach wolnomularskich, we wszystkich lożach, które sama znam lub słyszałam, po określonej kadencji Czcigodny Mistrz przechodzi zwyczajowo na funkcję odźwiernego właśnie. Patrzy na siebie samego z kompletnie innej perspektywy. Był na pierwszym miejscu potem jest na ostatnim (pośród równych braci czy sióstr). I to jest mądre. Więc ja określenie „odźwierny” nie traktuję jako inwektywę. Za kilka miesięcy i ja nim zostanę.

Tagi: Aleksander Kwaśniewski