Życie się mieni

Trochę koronki, nieco czerwieni,

rąbek u sukni, życie się mieni.

Życie się mieni kolorem tęczy

a mój przyjaciel pisze i ślęczy.

A mój przyjaciel ciągle się modli,

aż się zaplątał w resztki swych spodni.

Cóż ja mam robić?, biedna bidulka,

gdy mnie się plącze… zwiewna koszulka?

A na obrazku, hen, główka węża,

tego, co Ewa miała za męża,

Jabłka nie zjadła – bo robaczywe,

i odtąd wiedli życie szczęśliwe.

Tagi:

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s


%d blogerów lubi to: