Kiedy byłam całkiem mała,krowie placki
raz zbierałam,
co babcine pomidory,
pamiętają do tej pory.
Babcia w niebie,
one w niebie
a ja piszę wiersz do Ciebie
o tych grządkach,
o tej kupie,
jak by na tym
placek upiec? 🙂
jak na Święta, ten z kruszonką,
złotą, jak to jasne słonko,
albo w kratkę – tamten z serka,
(rzadko serek był za Gierka).
I czy babcia patrzy z Nieba?
i czy wie czego mi trzeba?
czy wspomina pomidorki,
jabłka, kury,dom we wzorki?
Czy pamięta swój kiosk Ruchu?
i psa (rzadko na łańcuchu)?
Nutrie z żółtymi zębami,
Może… Prawda za chmurami.
Tagi: rodzina
Aszera 
Skomentuj