Ślimak jak sam Zeus,
wziął mnie za Europę,
porwał na swej muszli,
o szczegółach – potem.
Ślimaczku, ślimaczku,
szczęsne nasze życie,
Jak Zeus z Europą
pofiglujem w życie.
Pofiglujem razem,
na pachnącym sianie,
aż staną ci różki
oraz nóżka stanie.
Skomentuj